به گزارش تفکر، طی چند روز گذشته و با انجام موفقیتآمیز نخستین دور مذاکرات بین تهران و واشنگتن که با میانجیگری وزیر امور خارجه عمان در مسقط انجام گرفت، کاهش چشمگیر قیمت دلار و سکه طلا آغاز شد و همچنان ادامه دارد.
نوع مواجهه اقتصاد با مذاکره بین جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا حکایت از رسیدن به توافقی قریبالوقوع دارد هرچند تا تحقق کامل آن باید شکیبا بود.
آنچه که طی چند روز اخیر در بازارهای مالی قطعی است این است که هیچ کس متقاضی خرید دلار و سکه نیست و برعکس همه در تلاش و تقلا هستند دلارها و سکههای خود را به هر قیمت حتی پایینتر از قیمت روز بفروشند.
کاهش ارزش دلار یک معنای دیگر هم دارد که برای همه ما که در جغرافیای ایران زندگی میکنیم، شیرین است و آن افزایش ارزش ریال پول ملی ما است.
بخش اعظمی از مردم، نخبگان، دلسوزان و آگاهان سیاسی به این مذاکرات نگاه مثبت دارند و به آینده آن خوشبین هستند و باور دارند درصورت رسیدن به توافق و کاهش تنش بین تهران و واشنگتن اتفاقات بهتری هم رخ خواهد داد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟