به گزارش تفکر، استاندار مازندران ضمن قدردانی از مدیرکل سابق آموزش و پرورش به اهمیت اهتمام همه دستگاههای اجرایی به مقوله ماموریتهای آموزش و پرورش استان اشاره کرد و گفت: اگرچه همچنان مدارس ناایمن دولتی در استان دغدغه جدی است اما فقط ساخت فضا معیار نیست و ارتقای کیفیت و عدالت آموزشی دغدغه اصلی است.
وی با بیان اینکه تاکید من این است که آموزش و پرورش را سیاسی نکنید چراکه آینده کشور به کیفیت و عدالت آموزشی وابسته است، گفت: من برای سیاستبازی نیامدهام بلکه آمدهام تا برای توسعه مازندران کار کنم و دست و بازوی فرهنگیان را میبوسم و به آن افتخار میکنم.
رییس شورای آموزش و پرورش استان مازندران بر لزوم ایمنسازی مدارس دولتی استان مازندران تاکید کرد و گفت: استفاده از ظرفیت خیّران ضروری است ضمن اینکه بعضی از واحدهای تولیدی و صنعتی مازندران نیز باید به حمایت از مدرسهسازی استان بیایند.
استاندار مازندران گفت: آموزش و پرورش استان با چالشهایی از زیرساختهای آموزشی و تجهیزاتی در بخش فنی و حرفهای مواجه است و باید این کمبودها جبران شود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟