به گزارش تفکر، وی گفت: پلیس راه استان برنامههای خود را بهصورت میدانی و برابر تدابیر ابلاغی آغاز کرده است.
عبادی تصریح کرد: در اجرای طرح نوروزی، بیش از ۱۲۰ واحد گشت روزانه در محورهای مواصلاتی استان مستقر خواهند شد تا تردد مسافران نوروزی با کمترین مشکل انجام شود.
سرپرست پلیس راه استان مازندران افزود: در طول اجرای طرح نوروزی که تا ۱۵ فروردین ادامه خواهد داشت ۲ هزار و ۲۸۰ تیم گشتی با بهکارگیری چهار هزار و ۵۶۰ نفر از نیروهای پلیس در جادههای استان مازندران به اجرا در خواهد آمد.
عبادی گفت: امیدواریم با حضور و همکاری همه دستگاههای امدادی، اورژانس، هلالاحمر، امدادخودرو و سایر عزیزانی که در حوزه ترافیک فعالیت دارند فضایی امن برای کاربران ترافیک در راهها ایجاد شود.
سرپرست پلیس راه استان مازندران خاطرنشان کرد: با توجه به همزمانی ماه مبارک رمضان، برنامهریزی شده تا تیمهای گشتی بهصورت متناوب در همه نقاط محور حضوری فعال داشته باشند و نقاط حادثهساز تحت پوشش قرار بگیرد و شرایط ایمن برای هموطنان در مسیر راهها فراهم شود.
عبادی از حضور گشتهای هوایی پلیس و گشت پهپادی پلیس راهور فراجا در محور کندوان و هراز خبرداد و گفت: باتوجه به افزایش ۳۰ درصدی جرایم رانندگی در سال جدید، انتظار ما از مردم و مسافران نوروزی پیوستن به پویش «نه به تصادف» است که پیش زمینه آن نه به تخلف و همچنین تعامل اثرگذار سازمانهای امدادی، خدماتی و مردم نهاد با پلیس در این پویش بزرگ است.
گفتنی است حدود ۱۱ هزار نیروی پلیس، راهداری اورژانس ۱۱۵ و هلالاحمر بهمنظور خدماترسانی به گردشگران و مسافران نوروزی به مناطق مختلف این خطه شمالی اعزام شدند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟