با حضور مدیران شهری و اعضای خانواده صورت گرفت؛
استقبال از قهرمان تیراندازی آسیا در ساری
«سیده مُهنا سیدپور» که دو مدال آسیایی تیراندازی را در مسابقات کاپ آسیا کسب کرده بود، امروز در میدان اصلی شهر ساری مورد استقبال «عباد دلیری» رئیس اداره ورزش و جوانان این شهرستان، «ذوالفقار شریفی» عضو شورای شهر ساری، «علیمصطفی رجبی» دبیر هیأت تیراندازی مازندران و خانواده و دوستان خود قرار گرفت.
به گزارش تفکر، قهرمان مازندرانی تیراندازی در گفتگو با خبرنگاران با اشاره به اینکه به همراه ۵ تیرانداز عضو تیم نیروی زمینی در این مسابقات حضور داشتم، گفت: مسابقات تیراندازی کاپ آسیا از سطح بالایی برخوردار بود.
سیده مهنا سیدپور از حمایتهای تیم نیروی زمینی در راستای اعزام به مسابقات آسیایی قدردانی کرد و گفت: خوشحالم که توانستم برای کشورم مدال کسب کنم.
وی با اشاره به اینکه ۳ سال است که بهصورت جدی رشته تیراندازی را دنبال میکند، افزود: خانم امینتبار الفبای تیراندازی را به من آموخت و در ادامه آقایان رجبی، گلپسند و دلفام در این مسیر همراهم بودند و موجبات موفقیتم را فراهم کردند.
گفتنی است: بانوی تیرانداز مازندرانی که بهعنوان عضو تیم نیروی زمینی ارتش در مسابقات کاپ آسیایی تیراندازی در بانکوک تایلند حضور داشت، صاحب گردنآویز نقره این رقابتها شد.
وی همچنین به همراه محمدمهدی طهماسبی دیگر تیرانداز تیم نیروی زمینی، مدال برنز تفنگ میکس را بدست آورد.
تصاویر خبر
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟