معاون وزیر راه در دیدار با امام جمعه ساری مطرح کرد:
نیاز 25 هزار میلیارد تومانی برای تکمیل پروژههای راه مازندران
«علی نبیان» در دیدار با «حجتالاسلام محمدباقر محمدی لایینی» نماینده ولی فقیه و امام جمعه ساری ضمن گزارشی از پروژههای نیمهتمام مازندران گفت: تکمیل پروژههای راه و شهرسازی استان، به ۲۵ هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد.
به گزارش تفکر، علی نبیان در این دیدار گفت: پروژه پلسفید از جمله طرحهای مهم و با اهمیت برای مازندران و گلستان به شما میرود.
وی گفت برای محور گلوگاه -دامغان و رستم کلا منبع مالی دیده شد همچنین در نکا و برای پروژههای ورودی و خروجی ساری نیز اعتبار در نظر گرفته شد.
سرپرست سازمان ملی زمین و مسکن افزود: پروژه راه ساری - تاکام، پلپلسفید، کمربندی بابل، محور هراز، جادهچمستان، تعریض دزدبن و کمربندیهای غرب استان از جمله پروژههایی است که مد نظر قرار گرفته است و برای تکمیل آن سه و نیم تا ۴ همت اعتبار نیاز است.
نبیان به اجرای پروژه سوم آزادراه تهران شمال اشاره و خاطرنشان کرد: اگر بتوانیم از ظرفیت تهاتر استفاده کنیم پروژههایی درون استانی را میتوانیم ظرف مدت ۲ تا ۳ سال اجرایی کنیم و برای آزادراه ساری- قائمشهر در حال حاضر ۲۵ همت اعتبار نیاز داریم.
نبیان گفت: برای تملک اراضی در مسیر پروژه آزادراه ساری- قائمشهر ۵۰۰ میلیارد تومان اعتبار نیاز داریم.
معاون وزیر راه و شهرسازی با اشاره به مظلومیت مازندران در حوزه مسکن گفت طبق تفاهمنامه قرار شد چند شهرک مسکونی در استان طراحی شود.

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟