پس از زلزله ۴ و نیمیشتری زیراب در ۲۳ آذر ۱۴۰۳ حالا لرزشهای گاهو بیگاه روی اعصاب مازندرانیهاست
پسلرزههای سرد
این روزها سوادکوه منشا لرزشهای گاهو بیگاهی شده که امنیت روان و آسودگی را از شهروندان سلب کرده است. لرزشهایی که شب و نیمهشب در سرمای زمستان، مردم را از خانههای گرم به کوچه خیابان سرد میکشاند و بعضا مجبورشان میکند شب را تا صبح خارج از خانههای خود سر کنند.
به گزارش تفکر، این روزها سوادکوه منشا لرزشهای گاهو بیگاهی شده که امنیت روان و آسودگی را از شهروندان سلب کرده است. لرزشهایی که شب و نیمهشب در سرمای زمستان، مردم را از خانههای گرم به کوچه خیابان سرد میکشاند و بعضا مجبورشان میکند شب را تا صبح خارج از خانههای خود سر کنند. این هراس اغلب از آنجایی ناشی میشود که سازهها و ساختمانها مقاومت لازم را ندارند.
امروز ایرنا در این ارتباط نوشت: پس لرزههای پیاپی بعد از زلزله ۴.۵ ریشتری در زیراب، در این روزهای سرد زمستانی، مازندران را هر روز میلرزاند که این بلیه بار دیگر موضوع سازههای غیر استاندارد برای مدیریت بحران و کاهش خسارتهای احتمالی در این خطه از شمال کشور را پررنگتر کرده است.
زلزلهای به بزرگی ۴.۵ ریشتر ساعت ۲۲ جمعه ۲۳ آذر ماه به مرکزیت شهر زیراب در شهرستان سوادکوه باعث شد تا شهرستان های همجوار سوادکوه شمالی، قائمشهر و ساری تکان هایش را احساس کنند و دلهره و ترسی در دل مردم این شهرستان ایجاد کرد.
بر اساس گزارش مرکز لرزهنگاری دانشگاه تهران، این زمینلرزه ساعت ۲۱ و ۵۸ دقیقه در عمق هشت کیلومتری زمین به وقوع پیوست و بنا به گفته فرماندار وقت شهرستان سوادکوه به ۷۸ واحد مسکونی در حد ترک خوردگی دیوار، سقف ساختمان ها و منازل مسکونی خسارت وارد کرد.
اما این زمینلرزه به همین جا ختم نشد و سریال دنباله دار پسلرزهها برای مدتها شهر زیراب را تکان داد بهطوریکه ۲۴ ساعت بعد از وقوع این زمین لرزه، ۱۴ پسلرزه با کانون سرخکلا اتفاق افتاده که بیشترین آن ۲.۵ و کمترین آن ۱.۴ دهم ریشتر بوده است.
البته زمینلرزهها تنها به زیراب که کانون آن بود خلاصه نشد و طی روزهای اخیر شهرستان دیگر مازندران نیز از جمله آمل و کیاکلا تکان خوردهاند. در دادههای آماری مرکز لرزهنگاری دانشگاه تهران طی روزهای هشتم تا دوازدهم این ماه مازندران پنج بار دیگر لرزیده است که بالاترین آن ۳.۸ و کمترین آن ۲.۵ بود.
علاوه بر این سوادکوه به عنوان شهرستان کانون زلزلههای اخیر، در روز یازدهم دی ماه آمل شهرستان دیگر مازندران با زمین لرزه ۲.۷ ریشتری و در آخرین مورد نیز شب گذشته چهارشنبه شهرستان سیمرغ با ۲.۷ ریشتری لرزید.
مازندران رویِ خطِ زلزله
مدیر کل مدیریت بحران استانداری مازندران روز پنجشنبه در اینباره به خبرنگار ایرنا گفت: پس از زلزله ۲۳ آذر ماه در شهرستان سوادکوه بارها و بارها پسلرزههای مختلف شهرستانهای مختلف مازندران را لرزاند. حسینعلی محمدی افزود: البته پس لرزهها موضوع همیشگی در هر زلزله بزرگ به شمار میرود و موضوع عادی است اما در خصوص مازندران تاکنون اتفاق نیفتاده برای چند روز چند شهرستان درگیر زلزله باشند. وی ادامه داد: با این روند وقوع زلزلههای متعدد در نقاط مختلف مازندران انرژیهای نهفته زمین در حال تخلیه است.
مدیر کل مدیریت بحران استانداری مازندران گفت:غیر از زلزله نخست ۴.۵ ریشتری شهرستان سوادکوه که منجر به ترکخوردگی دیوار تعدادی از خانه شده بود خسارتی به زیرساختها و خانههای مردم وارد نشده است. وی عنوان کرد: تعدد زلزله های اخیر در مازندران باعث ایجاد حساسیتها و دقتنظرهایی شده است از این بابت که نسبت به ساخت و سازهای غیر اصولی و غیراستاندارد حساسیت داشته باشیم و نهادهای دخیل در امر همچون نظام مهندسی در این خصوص دقیقتر باشند.
به گفته محمدی در همین راستا برنامه تحلیل و بررسی زلزله های اخیردر مازندران با حضور دستگاه های متولی از جمله پژوهشکده زلزله شناسی در حال انجام است تا موضوع به دقت بررسی شود.
تصاویر خبر
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟