به گزارش تفکر، سعید کیا کجوری افزود: صبح دیروز -پنجشنبه- خبر نقص فنی یک فروند قایق صیادی به همراه ۴ سرنشین در آبهای ساحلی محدوده منطقه گردشگری سیترای نوشهر، از سامانه ۱۵۵۰ مرکز اصلی هماهنگی جستجو و نجات دریایی بندر نوشهر دریافت گردید که به محض دریافت پیام، شناور جستجو و نجات دریایی به محل سانحه اعزام و عملیات جستجو آغاز شد.
وی ادامه داد: خوشبختانه در ساعت ۱۱:۴۵ گروه جستجو و نجات دریایی بندر نوشهر ضمن تماس با مرکز MRCC از پیدا شدن قایق صیادی و سرنشینان آن خبر داد.
مدیر منطقه ویژه اقتصادی بندر نوشهر خاطرنشان کرد: یک نفر از سرنشینان که دچار افت فشار و دریازدگی شده بود توسط شناور جستجو و نجات به سرعت به اسکله بندر منتقل و تحویل تیم اورژانس مرکز HSE گردید و با انجام اقدامات پزشکی فرد به حالت عادی برگشت و شناور سانحه دیده نیز به همراه سرنشینان به ساحل منطقه گردشگری سیترا منتقل شدند.
کیا کجوری در پایان یادآور شد: مرکز هماهنگی جستجو و نجات دریایی و همچنین شناورهای تندرو جستجو و نجات دریایی به همراه کادری مجرب به صورت ۲۴ ساعته آماده خدمترسانی به دریانوردان، همشهریان و هموطنان گرامی در شرایط اضطرار دریایی هستند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟
