به گزارش تفکر،

پروردگار عالمیان، حضرت عیسی(ع) را با هدف ترویج یكتاپرستی در میان بندگانش، مبعوث كرد و ایشان با معجزه كلام الهی، هدایتگر پیروانش و رهایی‌بخش آنها از گرداب نادانی و كفر شد و بشارت‌دهنده صلح و دوستی در جهان لقب گرفت.

حضرت عیسی(ع) همانند دیگر فرستادگان الهی، بشارت‌دهنده فضل و رحمت بیكران پروردگار بود تا مردمی كه به واسطه جهل و نادانی خود از درك روشنایی و نور حق محروم هستند به سعادت حقیقی و مسیر رستگاری رهنمون شوند. عیسی‌بن مریم(ع) در انجام‌دادن رسالتش با مشكلات بسیاری دست به گریبان بود و برای تبلیغ و ترویج توحید و دینداری دشواری‌های فراوانی را متحمل شد.

خداوند در آیه ۳۶ سوره نحل می‌فرماید: «ما به راستی در هر امت و گروهی پیامبری برانگیختیم تا مردمان، خدا را پرستش كنند و از طاغوت بپرهیزند.» با تفكر در این آیه و دیگر آموزه‌های الهی، می‌توان دریافت كه رسالت پیامبران دعوت به توحید و رهایی از هرگونه بردگی و بندگی در برابر شیطان‌های نفسانی و آزادی از سیطره آنها است.

هر ساله ۲۵ دسامبر همزمان با سالروز میلاد حضرت عیسی(ع) سال جدید میلادی با جشنی به نام كریسمس آغاز و به مدت ۱۲ روز در میان پیروان دین مسیحیت در سراسر جهان گرامی داشته می‌شود.

اهمیت سالروز میلاد عیسی ابن مریم(ع)، سبب شد تا در گفت‌وگویی با «محمد صادق احمدی» دین‌پژوه و پژوهشگر پژوهشگاه بین‌المللی جامعه‌المصطفی به مرور این رویداد بپردازیم.

**ظهور حضرت عیسی(ع)؛ معجزه‌ای الهی در شرایطی سخت

میلاد حضرت عیسی(ع) یك معجزه الهی بود چرا كه ایشان به فرمان خداوند و از مادری به نام حضرت مریم(س) متولد شد. تقوا و پاكدامنی این بانوی بزرگوار، این فضیلت را به همراه داشت تا در دامان پاك خود پسری چون حضرت عیسی(ع) را پرورش دهد.

بسیاری از آموزه‌های اخلاقی در میان ادیان مختلف، مشترك هستند. در دوران ظهور حضرت عیسی (ع)، یهودیت شریعتی فراگیر محسوب می‌شد اما با وجود دستورهای عملی، اخلاق در آن زمان به سمت كمرنگ‌شدن پیش می‌رفت.

حضرت عیسی(ع) با اشراف به كتاب مقدس یهودیان، برای دین آنها احترام ویژه‌ای قایل بود. مسیحیان معتقدند كه ایشان رسالت داشت تا وجوه اخلاقی را در راستای برطرف كردن خشونت حاكم بر آن دوران احیا كند. وی همچنین تمام تلاش خویش را برای یاری رساندن به انسان‌های نیازمند به كار می‌بست.

او بر خلاف نظر عده‌ای از مردم آن روزگار هرگز سودای از میان‌بردن احكام حضرت موسی (ع) را در سر نمی‌پروراند و در پاسخ به مخالفان می گفت: «من نیامدم تا حتی یك نقطه و همزه‌ای از احكام شریعت موسی (ع) را زایل كنم، هر فرد كوچك‌ترین این احكام را انجام ندهد و یك نقطه از اینها را زایل كند به ملكوت خدا نخواهد رسید. اما تاكید روی این است كه افرادی كه خود گناه كرده و می‌كنند و قلبشان پر از گناه است، این مساله اصلا برایشان مهم نیست و در پی این هستند كه افراد دیگر را به شدت تنبیه و مجازات كنند.»

حضرت عیسی (ع) اصل را بر این می‌دانست كه اخلاق در رویارویی با شریعت قرار نگیرد و مسایل اخلاقی به حاشیه نرود؛ هرچند مسایل اخلاقی مورد نظر و مهم برای وی همان چیزهایی محسوب می‌شد كه در شریعت یهودی هم بر آن تاكید شده بود.

«به همسایه خود محبت نما» از مهم‌ترین آموزه‌های اخلاقی این پیامبر الهی است. منظور از عبارت و كلمه همسایه، همان دیگران هستند و مصداق بارز آن، جمله معروف امام حسن مجتبی(ع) به شمار می رود كه فرمود: «آنچه را كه برای خود می‌پسندی برای دیگران هم بپسند و آنچه را كه برای خود نمی‌پسندی برای دیگران هم نپسند» كه به Golden Rule یا قانون طلایی شهرت یافت، یكی از متعالی‌ترین درس‌های اخلاقی این برگزیده الهی محسوب می‌شود. در تكمیل این مهم باید گفت كه حضرت عیسی(ع) در بحث‌های اخلاقی به تعامل، دوستی، محبت و مقدم دانستن دیگران بر خویشتن همواره تاكید می كرد.

**اشاره‌های قرآن به حضرت مسیح (ع)

در قرآن مجید بیش از ۴۰ بار لفظ عیسی (ع) نام برده شده است و چندین بار با لقب مسیح و دیگر صفت‌ها از حضرت عیسی (ع) و نیز حضرت مریم (س) یاد می شود و از این جهت شباهت‌هایی میان كتاب مقدس مسیحیان و قرآن وجود دارد.

خداوند به وسیله فرستاده‌اش، بشارت به دنیا آمدن فرزند پسری را به حضرت مریم (س) داد و گفت كه این فرزند از تو در برابر اتهام‌ها دفاع خواهد كرد و بر این پایه حضرت عیسی (ع) در گهواره لب به سخن باز كرد و جواب تهمت‌ها را به بدگویان داد.

**تقریب میان ادیان در كنترل آسیب های اجتماعی

تقریب ادیان و نزدیك شدن آنها به معنای وحدت در رویارویی با كفر است و می‌توان با تشخیص مبانی مشترك اسلام و مسیحیت به غنای كاركرد آن افزود. حضرت مریم(س) یك مبنای مشترك و بزرگ میان اسلام و مسیحیت به شمار می‌رود. همچنین اسلام، حضرت عیسی (ع) را منجی می‌داند كه بر آن پایه هنگام ظهور حضرت حجت (عج)، وی نخستین یار و همراه ایشان خواهد بود./ ایرنا/عشرت کراری