معاون استاندار مازندران در مراسم تکریم و معارفه مدیرکل محیطزیست:
بیش از یک سوم زبالههای مازندران امروز بلاتکلیف است
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار مازندران گفت: اَبَرچالشهای زیادی در محیطزیست مازندران داریم، بیش از یک سوم زبالههای استان بلاتکلیف است و حتی جایی برای دفن هم نداریم و این برای محیطزیست خطر است ضمن اینکه در مدیریت منابع آبی هم دچار مشکلات بسیاری هستیم و فشار آن به محیطزیست وارد میشود
به گزارش تفکر، عبدالرضا دادبود در مراسم تکریم و معارفه مدیرکل محیطزیست مازندران گفت: من هم برای خودم و هم برای دیگران در مراسم تکریم و معارفه بسیاری شرکت داشتم و باور دارم کسی که تودیع میشود نوعی سبکبالی دارد و باید به کسی که تودیع میشود باید تبریک گفت.
معاون استاندار ادامه داد: فردی که معارفه میشود هم نوعی اضطراب دارد و این اضطراب ناشی از مسئولیتپذیری است هرچند جناب ابراهیمی سالها در همین حوزه مدیریت داشت و تجربه بالایی دارد.
وی تأکید کرد: اَبَرچالشهای زیادی در محیطزیست مازندران داریم، بیش از یک سوم زبالههای استان بلاتکلیف است و حتی جایی برای دفن هم نداریم و این برای محیطزیست خطر است ضمن اینکه در مدیریت منابع آبی هم دچار مشکلات بسیاری هستیم و فشار آن به محیطزیست وارد میشود و برای حل این مشکلات لازم است مدیران و دستگاههای به همافزایی برسند و در کنار هم با مشارکت مردم بتوانند به اهداف تعیینشده برسند.
معاون هماهنگی امور عمرانی استاندار ضمن موفقیت برای حسینعلی ابراهیمی کارنامی مدیرکل جدید بهعنوان یکی از مدیران باتجربه در این بخش، با اشاره به دانش تخصصی عطاالله کاویان گفت: شخصاً از ایشان در جلسات تخصصی، بسیار آموختم و استاندار مازندران نیز تاکید داشتند که از دانش و نگاه تخصصی عطاءالله کاویان استفاده خواهد شد.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟