به گزارش تفکر، استاندار مازندران درخصوص این سفر گفت: به دنبال توسعه پایدار در مازندران هستم و برخی اقدامات نظیر توسعه زیرساختها از جمله طرح چهارخطه کردن مرزنآباد - کلاردشت و کندوان باید انجام شود.
نماینده عالی دولت در مازندران خاطرنشان کرد: امروز کاری را شروع میکنم که با روشهای نوین روز سازگار باشد و قولی میدهم که به آن عمل کنم و از گفتاردرمانی دوری کرده و طرحی را کلنگ میزنم که اعتبار داشته باشد.
استاندار مازندران گفت : ۲ هزار و ۷۰۰ طرح نیمهتمام در استان حاصل بیتدبیری مسئولان ادوار گذشته بوده و امروز چنین سرنوشتی پیدا کرده است و برای شناسایی دقیق آنها بازدیدهای میدانی را شروع کردیم و تلاش میکنیم برای همه آنها راهکار ارایه دهیم.
یونسی رستمی در بازدید از زبالهسوز نوشهر تأکید کرد: این زبالهسوز با متدهای روز دنیا سازگاری ندارد و من تلاش خواهم کرد این مجموعه بهروزرسانی شود.
وی با اشاره به اینکه مازندران به دلیل پیوستگی جمعیتی، مختصات و هندسه شهرهایش یک کلانشهر است، افزود: شعار محوری من توسعه همه مناطق استان است و هیچ ملاحظهای جز تلاش برای تحقق این راهبرد نخواهم داشت.
شرکت در جلسه شورای اداری کلاردشت؛


بازدید از بیمارستان حضرت قائم(عج) کلاردشت؛

تعریض بزرگراه مرزنآباد به دُرزبن چالوس؛

بازدید از تصفیهخانه نوشهر؛

بازدید از نیروگاه نوشهر؛

بازدید از زبالهسوز نوشهر؛

کلنگزنی مدرسه شش کلاسه شهید هاشمینژاد در روستای لتینگان نوشهر؛

بازدید از پروژه آراد مارینای خزر نوشهر؛

عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟