به گزارش تفکر، رییس اداره محیطزیست شهرستان محمودآباد امروز پنجشنبه گفت: قوهای آوازخوان هر ساله با فرا رسیدن فصل سرما از سیبری و شمال اروپا برای زمستانگذرانی به تالاب سرخرود میآیند.
وی گفت: اولین گروه از قوهای آوازخوان که از سال ۱۳۸۶ در تالاب سرخرود و اراضی شالیزاری این خطه از شمال فرود آمدند تا امروز بهخاطر شرایط جوی و شدت سرما، تعداد آنها در نوسان بودهاست.
رییس اداره محیطزیست محمودآباد با اشاره به اینکه تالاب سرخرود طی سالهای گذشته از ۱۱ هزار بال تا ۵۰۰ بال میزبان قوهای آوازخوان بود، گفت: در زمستان سال گذشته حدود ۵۰۰ بال از این قوها در تالاب سرخرود زمستانگذرانی کردند.
دعاگو گفت: شرایط زیست حیوانات با انسانها بسیار متفاوت است و شهروندان باید این اصل مهم را مدنظر قرار دهند تا این مهمانان آوازخوان هر ساله در این خطه از شمال فرود آیند.
وی با بیان اینکه امنیت پرندگان مهاجر در ماندگاری یک زیستگاه بسیار اهمیت دارد، ادامه داد: همه تلاشها بر آن است تا در این مدت با مسدودسازی جادههای منتهی به این آبخوان امنیت پرندگان مهاجر حفظ شود.
گفتنی است استان مازندران تالابهای بسیاری دارد که برخی چون میانکاله شهرت جهانی دارند و بهعنوان مکانی امن برای پرندگان مهاجر ازجمله قوهای آوازخوان و فلامینگو شناخته میشود.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟