به گزارش تفکر، دادستان بابل با تأکید بر اینکه در حال حاضر مشکل پسماند بابل بزرگترین چالشی است که شهرستان با آن مواجه است، گفت: با توجه به حکم مرجع قضایی انتقال زباله به سایت انجیلسی امکانپذیر نیست و بر اساس ماده ۱۲، وزارت کشور وظیفه قانونی دارد که تا مکان جدیدی را برای مدیریت پسماند شهرستان معرفی کند.
جمشیدی ادامه داد: در سالهای گذشته باید اقدامات زیستمحیطی در سایت زباله انجیلسی به درستی انجام می شد تا در شرایط فعلی با این مشکل روبهرو نباشیم و درآمد زیادی برای حمل زباله به هدر نرود.
دادستان بابل افزود: ساماندهی زبالههای موجود در سایت انجیلسی و شیرابههای آن هم باید انجام شود چرا که در درازمدت گازهای موجود در آن مجموعه میتواند زمینه انفجار را فراهم کند.
اسکان اتباع غیرمجاز جُرم است
وی در بخش دیگری از این نشست خبری به ممنوعیت اسکان اتباع غیرمجاز اشاره کرد و گفت: همه اتباع غیرمجاز ساکن در شهرستان بابل باید به کشور خود بازگردند و برای توسعه و پیشرفت کشور خود نقش آفرین باشند.
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟