معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران:
خیّران مدرسهساز آینده تمدن و فرهنگ ایران را میسازند
«سیدامیر حسینیجو» در بیستوهفتمین جشنواره خیران مدرسهساز مازندران گفت: خیّران فقط مدرسه نمیسازند، بلکه آینده ایران را میسازند. ایران فقط جغرافیا نیست، یک تمدن و فرهنگ است و خیّران آینده تمدن و فرهنگ ایران را میسازند.
به گزارش تفکر، معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران گفت: با وجود همه مصیبتهایی که در طول تاریخ بر این سرزمین وارد شد، فرهنگ و تمدن و دانش در ایران ماند. چون دانش و فرهنگ ریشه در خاک ایران دارد. این سرزمین ریشههای فرهنگی و تمدنی تنومندی دارد و خیّران این ریشهها را آبیاری میکنند تا درخت تنومند تمدن و فرهنگ ایران پابرجا بماند و همواره بارور باشد.
وی افزود: کسی که در این عرصه کار خیر میکند مانند شهدا ماندگار است. خیّران مدرسهساز نیز قطعا از ماندگارترین افراد جامعه هستند که رد کار خیرشان نسل به نسل دیده میشود و اثر اقدامشان همیشگی است. نام خیّران به واسطه این اثرگذاری همیشه زنده و جاودان است.
معاون سیاسی، امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران اظهار کرد: برای ساختن مازندران و بهتر شدن آینده فرزندان این استان باید در کنار هم از همه ظرفیتها استفاده کنیم.
وی در همین زمینه افزود: این جشن یک برنامه نمادین است و ما باید در طول سال قدردان خیّران مدرسهساز باشیم.
حسینیجو تصریح کرد: بهعنوان خدمتگزار دولت و مردم در استان از خیّران سپاسگزارم و خطاب به همکارانم در پستهای مختلف مدیریتی عنوان میکنم که همه ما پشت میزهای اداری برای گرهگشایی از کار مردم نباید از هیچ کوششی دریغ کنیم و باید فضا و شرایط و امکانات را برای خیّران فراهم سازیم و امیدوارم با همت مدیران استان زمینهای فراهم شود که شاهد توسعه، پیشرفت، موفقیت و ساخت و ساز آینده در حوزه مدارس باشیم.



عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟