مردم در مراسم معارفه اولین بانوی فرماندار در شهرستان سوادکوه شمالی و نیز تکریم فرماندار پیشین، سنگ تمام گذاشتند
یک بدرقه و استقبال باشکوه
امروز سالن آمفیتئاتر کتابخانه عمومی شیرگاه و حتی محوطه بیرون آن، مملو از جمعیتی بود که هم مشتاق دیدار با اولین بانوی فرماندار شهرشان بودند و هم وداعی باشکوه داشتند با فرماندار جوانی که یک سال با انگیزه، پشتکار، سعی و تلاش، نام خوب از خود به جای گذاشت.
به گزارش تفکر،
ظهر سهشنبه ۴ دی ماه ۱۴۰۳ یک بانو برای اولین بار فرماندار شهرستان سوادکوه شمالی در استان مازندران شد. این مراسم که در میان خیل پرشمار و مشتاق مردم منطقه صورت گرفت، از چند جنبه حائز اهمیت بود.
اول اینکه بدرقهی یاسین محمدیراد فرماندار جوان و پرتلاش این شهرستان در میان اشک و آغوش همکاران و مردم وفادار، یک پیام بزرگ داشت و آن این بود که اگر مسئولی با جان و دل تلاش کند، توسط مردم دیده میشود.
این مردم بهترین قضاتی هستند که رای میدهند بر توانایی یا ناتوانی مسئولانشان. دومین مساله مهم مراسم امروز حضور پرشمار مردم، بهویژه بانوان، در استقبال از خانم جمیله قائیپاشا فرماندار جدید بود. موجی از نشاط و امید را میشد در نگاههای این قشر دید و حس کرد.
این که برق این نگاههای روشن و امیدوار را چگونه درخشان نگاه داشت، حالا بر عهدهی بانوئی است که امروز با جسارت و شهامت، حکم خود را از معاون سیاسی امنیتی استاندار مازندران دریافت کرد.
امروز سالن آمفیتئاتر کتابخانه عمومی شیرگاه و حتی محوطه بیرون آن، مملو از جمعیتی بود که هم مشتاق دیدار با اولین بانوی فرماندار شهرشان بودند و هم وداعی باشکوه داشتند با فرماندار جوانی که یک سال با انگیزه، پشتکار، سعی و تلاش، نام خوب از خود به جای گذاشت.
«تفکر» برای خانم قائیپاشا فرماندار جدید شهرستان سوادکوه شمالی، روزهای خوب و سرشار آرزو میکند؛ همانطور که برای آقای یاسین محمدیراد در سایر مسئولیتهایشان، توفیق و سربلندی...








تصاویر خبر
عذاب وجدان در حمام
دوش آب گرم بعد از یک روز کاری که عبور از خیابان، هیاهو و شلوغیهایش کلی رنگ و روی آدم را(پس از تخریب خاموشِ ریهها) سیاه میکند، چه اتفاق خوشایندیست. تصور کنید که این دلخوشی محبوب را ناگهان یا حتی یواشیواش از دست بدهیم! چه حسی به ما دست میدهد ؟
تشنهلب در هوای آلوده میمیریم
برای اینکه مخاطب این نوشتار متوجه عمق گرمایش جهانی و تغییرات اقلیم باشد لازم است یادآور شویم تا همین چند سال قبل، جنگلهای منطقه الیت در مرزنآباد چالوس در آبانماه زیر نیم متر برف مدفون بود اما طی هفتههای اخیر که اسیر حریق شد، نه تنها برف و بارانی در منطقه نباریده بود بلکه برگهای خشک گیاهان مانند یک انبار باروت عمل کرد و در خدمت گسترش آتش درآمد.
«ایلیوشین» در وقت اضافه
قبول کنیم ما میزبان شایستهای برای میراث جهانی یونسکو نبودیم؛ ما مدیریت بحران را فقط در جلسهها بلدیم؛ در عمل هیچی بلد نیستیم؛ ما پدافند غیر عامل _این سازمان بلندآوازه دولتی_ را برای چه داریم وقتی اینهمه در برابر بلایای طبیعی و غیر طبیعی آسیبپذیریم و اقدامها نیز در وقت اضافه و بدون هزینههای نابودکننده، منتج به نتیجه نمیشود؟