به گزارش تفکر، «قاسم محمدی» نماینده اسبق اردبیل و مدیری غیربومی که آذرماه سال گذشته و پس از نطق تند «عالیه زمانی کیاسری» در مجلس شورای اسلامی، جایگزین «امید نیکنژاد» بهعنوان مدیرعامل شرکت چوب و کاغذ مازندران شده بود، روز گذشته از مقام خود عزل شد.
شرکت چوب و کاغذ مازندران در ساری حدود ۱۳۰۰ کارگر دارد و خبر مدیریتهای کوتاه در مجموعههای کارگری همیشه برای ما مایهی نگرانی است از این منظر که نشان میدهد این مجموعه تولیدی و اقتصادی مهم، در بطن خود با ناترازی دست به گریبان است به عبارت اقتصاددانان، شرکت در چرخهی زیاندهی افتاده است.
شرکتی مثل چوب و کاغذ با این تعداد نیروی کار، اگر به یک مجموعه زیانده تبدیل شود و توان پرداخت حقوق و مزایای نیروی انسانی خود را نداشته باشد، میتواند تنشهای اجتماعی و امنیتی با خود به همراه داشته باشد.
این شرکت یکبار در فاصله سالهای ۹۵ تا ۱۴۰۰ در چنین وضعیتی گرفتار شده بود و هلدینگ آیندهپویا وابسته به بانک ملی بهعنوان سهامدار اصلی چوب و کاغذ مازندران پس از اینکه طی این پنج سال، ۶ مدیر برای حل مشکلات آن فرستاد و نتیجه نگرفت، تصمیم به فروش آن گرفت تا اینکه در مرداد ۱۴۰۰ مرحوم رییسی، رییسجمهور شد، خودکفایی در تولید کاغذ مورد تأکید قرار گرفت و نهایتاً در آذرماه همان سال «امید نیکنژاد» مدیر این مجموعه شد.
وی طی سه سال تا آذرماه سال گذشته موفق شد برخی از مشکلات این مجموعه تولیدی را حل کند و برای نخستین بار با وزارت آموزش و پرورش قرارداد ببندد تا کاغذ مورد نیاز برای چاپ کتب درسی را از این مجموعه تحویل بگیرند آن هم در شرایطی که کشور دچار ناترازی انرژی بود و برق و گاز این مجموعه بهکرات قطع میشد.
میتوان گفت که دوران سه ساله مدیریت «امید نیکنژاد» در تاریخ بیش از ۲ دهه فعالیت شرکت چوب و کاغذ مازندران، دوران ثبات نسبی این مجموعه بود.
آذرماه سال گذشته بود که «عالیه زمانی کیاسری» طی نطقی تند، از حضور سیاسیون در شرکت چوب و کاغذ مازندران انتقاد کرد و چند روز پس از آن، با تصمیم مدیران هلدینگ آیندهپویا وابسته به بانک ملی، «امید نیکنژاد» جای خود را به «قاسم محمدی» مدیری سیاسی با سابقه نمایندگی مجلس و غیربومی داد.
امروز و با عزل زودهنگام قاسم محمدی، بیم آن میرود که اتفاقات سال ۹۵ تا ۱۴۰۰ در این مجموعه مهم تولیدی در حال تکرار شدن است و همین موجب نگرانی کارگران و خانوادههای آنان شده است.
امیدواریم مدیران ارشد استان و نهادهای نظارتی متوجه این موضوع باشند که در شرایط وحشتناک اقتصادی و معیشتیِ امروز، تأخیر در پرداخت منظم حقوق و مزایای کارگران چه آسیبی برای خانوادههای آنان به دنبال خواهد داشت و لازم است قبل از آنکه کار از کار بگذرد و چوب و کاغذ مازندران به سرنوشت چیتسازی بهشهر و نساجی قائمشهر دچار شود، تدبیری بیندیشند.