یادداشت رسیده درخصوص الزامات و مقدمات مازندران سال جدید؛
شتاب‌دهنده‌های تحول مازندران در 1404
این روزها که مقارن با شب‌های قدر در آغاز سال ۱۴۰۴ است متناسب با منطق و حکمت ایرانی گذر زمان با تبریک و شادباش عید نوروز و قبولی طاعات مخاطبان این سطور اعم مدیران قوای مختلف، فعالان بخش خصوصی، بازیگران صنفی و مدنی و کنشگران تولیدی، فنی، تجاری، نوآوران علمی و فناوری، پویش‌گران فرهنگی و هنری، رسانه‌های گروهی و شبکه‌های اجتماعی، خانواده‌ها و خصوصا جوانان سخت‌‌کوش و ترقی‌خواه دیار علویان را به چالش سال جدید با مطالعه حکمت ایرانی و پیوستن به «منشور شکوفایی مازندران» با تاکید بر معنویت در سال جدید دعوت می‌کنم.
سال ۱۴۰۴ چهارمین سال قرن پانزدهم در شروع نوسده در دل بهار قرآن است و می‌تواند برای تصمیم‌گیری و جهت‌‌گیری‌‌های آینده‌گرایانه فردی، اجتماعی و سازمانی و برگزاری رویدادها و انجام اتفاقات حرکت‌بخش و شوق‌آفرین یکایک مازندرانی‌ها از منظر حکمت ایرانی گذر زمان مهم، مبارک، موثر و تعالی‌ساز باشد.
اگر به یک پیش‌ران و بهانه شتاب‌دهنده برای تغییر فرآیند رفتار فردی یا اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی یا محیط‌‌زیستی باور و نیاز داریم، نوروز و آغاز «سال نو» همراه با بهار قرآن موضوع خوبی است تا امید و انگیزه را با درایت و تجربه و همه این‌ها را با معنویت و علوم گذشته‌‌شناسی و آینده‌‌پژوهی بیامیزیم و به قول حضرت حافظ، «فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو دراندازیم!»
مازندران در ابتدای سال جدید به شکرانه شب‌های قدر، ملهم از تقارن تحول و دگرگونی طبیعت و ماه خدا، متاثر از حکمت ایرانی _اسلامی با اتکا به شعار راهبردی سال مقام معظم رهبری و با درک عمیق از تحولات ملی و بین‌المللی و درس‌آموزی از تجربیات و حوادث قرون گذشته می‌تواند آغازگر پویایی و بالندگی، ترقی‌‌خواهی و کوشندگی، کارآفرینی و آینده‌نگری، آموز‌ش‌پذیری و دانش‌‌بنیانی، برنامه‌محور و حرکت‌بخش، متعهد و خانواده محور، اخلاق‌مدار و معنویت‌گرا، دیندار و خداباور، مشارکت‌جو و تحول‌گرا، منظم و قانون‌مدار، خلاق و فناور، کتاب‌خوان و پژوهنده، پاسدار فرهنگ و هنر و زبان مادری، دوستدار طبیعت و محیط‌زیست، نوع‌دوست و خیرخواه باشد تا شکوفا و متعالی گردد.
دعای شب قدری و پیشنهاد عیدانه نگارنده این است که موضوع راهبردی «مازندران قرن جدید» به‌عنوان دستور کار نقادی و آینده‌گرایانه مراکز علمی و دانشگاهی و حوزوی، کانون‌های تفکر، هیأت‌های اندیشه‌‌‌ورز و اتاق فکر مراکز سیاست‌‌گذاری و برنامه‌‌ریزی بخش دولتی و خصوصی، صنفی و مدنی و خانواده‌ها برای تحقق حکمرانی مطلوب علمی و عقلانی تبدیل شود.