به قلم عشرت کراری
نفوذ؛ احتمالی که ترور شهید هنیه را حساس‌تر می‌کند
به گزارش سایت تفکر، عشرت کراری مدیر مسئول پایگاه خبری تفکر یادداشتی را منتشر کرد:
چندی پیش یک سریال خارجی می‌دیدم؛ ماجرای یک خبرنگار_جاسوس بود و وقایع سریال حول مسائل حضور نظامی آمریکا در افغانستان و پاکستان، سیا، طالبان، روسیه و ایران بود.
حالا که شهید اسماعیل هنیه به شکلی تلخ _در حالی‌که میهمان کشورمان بود در یک مراسم تشریفاتی و رسمی_ مورد هجوم قرار گرفت؛ نمی‌دانم چرا مدام ذهنم برمی‌گردد به این سریال و می‌رسم به #نفوذ !
شاید اگر این پیش‌زمینه ذهنی در من نبود الان تصورم به عنوان یک روزنامه‌نگار این بود که یک حمله‌ی حساب‌شده و دقیق بود که برای رژیم عوضیِ اسرائیل، بی‌نقص جواب داده است؛ اما مگر ایران یک کشور معمولی محسوب می‌شود که بتوان به سادگی از پدافندش عبور کرد؟
یک مقام رسمی در سطح شهید هنیه، لایه‌های محافظتیِ مطمئنی دارد که به سادگی نمی‌توان برای رسوخ در آن برنامه‌‌ریزی کرد؛ مگر این‌که عنصر جاسوس، اطلاعات بسیار ریز از محل اقامت وی، به دشمن داده باشد. نقش نفوذ را نمی‌توان دست‌کم گرفت؛ خاصه اگر فرد نفوذی، خیلی محرم بوده باشد.
هر چه که باشد امروز مراسم تشییع شهید هنیه نشان داد، مردم ما از این که یک میهمان در وطنشان، به این شکل شرارت‌بار مورد تهاجم قرار گیرد، خشمگین و غمگین‌اند.
اگر این ترور کثیف کار اسرائیل باشد یا هر جانیِ دیگری که با ایران و وحدت مردم این سرزمین مشکل دارد باید گفت هیچ از آداب و اخلاق جنگ هم نمی‌داند؛ هیچ. بدین‌ترتیب روز تحلیفِ یک رییس‌جمهور وحدت‌طلب و نسبتا محبوب، ختم به یک نیمه‌شبِ هولناک می‌شود تا ملت را به وهم و شوکی جدید مبتلا کند.
به هر حال بین دول جهان، جنگ در می‌گیرد اما آیا در سال ۲۰۲۴ این سبک شبیخون، اوج حقارت یک رژیم نیست؟
بله اوج حقارت است و نه ثابت‌کردن این مساله، که مثلا در ایران خلا امنیتی یا حفره اطلاعاتی هست!
آنچه اینک التیام‌بخشِ التهابِ افکار عمومی در داخل کشور است؛ بی‌شک یافتن نفوذی یا نفوذی‌هایی است که یافتن آنها از نان شب، واجب‌تر است؛ همان فرد یا افرادی که با درهم‌نوردیدن خطوط قرمز کشور، سبب پدید آمدن حسّ نا‌امنی در کشورمان شده‌اند؛ کشوری که برای امن‌ماندن، شهید داده است، جانباز و ایثارگر داده است، اسیر داده است و ...
در این وضعیت هیچ چیزی نباید امنیت را در وطن مخدوش کند که اگر چنین شد ما منتظر علت و عامل هستیم؛ چرا چنین شد و چه کسی به خودش جرات چنین بازی پلیدی را داده است.