به گزارش تفکر،  سال‌ها قبل کتابی درمورد «توکیو» پایتخت «ژاپن» می‌خواندم که در بخشی از آن نوشته شده بود توکیو به همان نسبت که گستردگی زمینی دارد، شهری عمودی است به‌شکلی که درختان و چمن‌های کف زمین در بوستان‌های شهری، تنها حوالی ساعت 11 و 12 ظهر می‌تواند به آفتاب سلام کند به دلیل وجود ساختمان‌های بلند و چندده طبقه.

در این کتاب همچنین نوشته شده بود مهندسین ژاپن موفق شدند با احداث بناهایی مرتفع اما استاندارد و امن در یک عرصه صد متری بر روی  زمین، بیش از چندصد نفر را اسکان دهند، این را مقایسه کنید با برخی خانه‌های شهری و روستایی در مازندران که 700 متر زمین را اشغال می‌کنند و تنها سه یا چهار نفر در آن اسکان دارند.

بیش از دو دهه است که موضوع بلندمرتبه‌سازی در استان مازندران، تبدیل به چالشی شده است، از یک‌سو کمبود زمین در مازندران، رفتن به سمت احداث بناهای مسکونی، تجاری، پارکینگ و مراکز خرید در سی تا پنجاه طبقه را به‌عنوان راه‌حلی عاقلانه و ضروری توجیه می‌کند اما برخی مدیران همواره با آن مخالفت می‌کنند و یکی از استدلال‌های آنان این است که خاک مازندران، سُست است و نمی‌توان در این استان، بلندمرتبه‌سازی کرد، برخی نیز به وجود گسل خزر به‌عنوان یک گسل فعال اشاره و احتمال بروز زلزله را هم به خاک سُست مازندران اضافه و استدلال می‌کنند این «آپشن» در مازندران برای همیشه باید غیرفعال بماند.    

در سوی مقابل، طرفداران بلندمرتبه‌سازی با شباهت اقلیم مازندران به کشورهای اروپایی اشاره می‌کنند و ژاپن را مثال می‌زنند که بلندمرتبه‌سازی اصولی - نه رانتی - در این مناطق، هیچ مشکلی ایجاد نکرده و با ایجاد شهرهای عمودی، مشکل کمبود زمین را حل کرده‌اند بدون این‌که سست بودن خاک یا زلزله‌خیز بودن منطقه، خطری برای زیست شهروندان ایجاد کند.  

فرزانه صادق وزیر راه و شهرسازی دولت چهاردهم که در سفری دو روزه به مازندران آمد در یکی از بازدیدهای خود گفت: «اگرچه زمانی بلندمرتبه‌سازی پذیرفته نبود و حتی آن را جُرم تلقی می‌کردند اما در استان مازندران باید ارزش زمین را حفظ کرده و با مدیریت خردمندانه، بلندمرتبه‌سازی را جدی گرفت. از این رو لازم است، پهنه‌های بلندمرتبه‌سازی در پهنه‌های مختلف استان شناسایی شود.»

با این چراغ سبز وزیر دولت چهاردهم لازم است انجمن انبوه‌سازان و سرمایه‌گذاران در صنعت ساخت و ساز، ورودی جدی به این موضوع داشته باشند.

مدیران استان و شهرستان‌ها به‌ویژه معاون هماهنگی استانداری، فرمانداران و همچنین اعضای شورای مسکن نیز لازم است به‌خاطر داشته باشند که یکی از مشکلات جدی استان، کمبود زمین است و از آنجایی‌که هیچ راهی برای اضافه کردن به زمین در این استان وجود ندارد و ادامه گسترش افقی شهرها و روستاها، تهدیدی جدی برای اراضی کشاورزی و به‌تَبَع اقتصاد کشاورزی به‌عنوان مزیت عظیم اقتصادی استان است که باید از آن اجتناب کرد و لازم است از همین امروز مقدمات قانونی لازم را برای رشد عمودی شهرها و روستاها را فراهم سازند.